Kwant wiedzy

WZÓR KWANTU WIEDZY

2016-04-01 1131 (identyfikator czasu powstania kwantu wiedzy: data, godzina) _AK750608 (inicjały autora + 6-cyfrowy jego identyfikator, który sam wybiera)_v01 (wersja kwantu) _KWANT (nazwa produktu: kwant, mapa myśli itp.)_ _ _ _ _(5,6 słów kluczy sygnalizujących treść kwantu)

Problem: (nazwa problemu, którego dotyczy kwant)

Słowa klucze: _ _ _ _ _ (5,6 słów kluczy sygnalizujących treść problemu)

Temat: (temat cytatu kwantu wiedzy)

Dla kogo: (odbiorca kwantu wiedzy – jednostkowy lub kolektywny)

(Na kiedy: element fakultatywny; wskazanie daty lub zakresu czasu realizacji kwantu)

ŹRÓDŁO: (bibliograficzny zapis źródła cytatu)

Autor: (adres mailowy oraz imię i nazwisko autora kwantu wiedzy)

CYTAT:”

(treść cytatu kwantu wiedzy)

„

Asocjacje:

(wywołane cytatem skojarzenia sugerujące możliwości rozwiązania problemu, którego dotyczy kwant wiedzy)

 wzór_kwantu_wiedzy (plik .doc)

Przykład:

2016-04-01 1131_AK750608_v02_KWANTYFIKACJA_zarządzanie_procedura_wiedza

Problem: Jak usprawniać obieg informacji w grupie?

Słowa klucze: _informacja_wiedza_kwant_metryczka_cytat_asocjacje

Temat: Jak kwantyfikować treści?

Dla kogo: studenci Humanistyki drugiej generacji

(Na kiedy: 2016_04_04)

ŹRÓDŁO: S. Cisek, A. Januszko-Szakiel (red.), Zawód infobroker. Polski rynek informacji, Oficyna Wolters Kluwer, Warszawa 2015, s. 195-196.

Autor: anetta.kus@wp.pl, Anetta Kuś

CYTAT:”

Wytworami procedury kwantyfikacji treści są kwanty wiedzy. Kwant ma strukturę trójelementową; składa się z metryczki, cytatu i asocjacji problemowych (Wojewódzki 2014). Z perspektywy rozważań metodologicznych szczególnie istotnym elementem kwantu jest metryczka. Zawiera ona metadane: nazwę pliku, sformułowanie zidentyfikowanego problemu w postaci pytania typu „jak?”, słowa kluczowe, temat – uszczegółowienie problemu odnoszącego się wprost do cytowanego fragmentu, określenie adresata – czyli „dla kogo?”, odnośnik do źródła bibliograficznego oraz imię i nazwisko autora kwantu. (…) W metryczce kwantu wyszczególnia się autora – to osoba, która sporządziła dany kwant. Korzysta ona, co prawda, z informacji wcześniej dostępnych (cytat, który musi być wyraźnie zaznaczony oraz opatrzony odpowiednim i precyzyjnym odniesieniem), formułuje jednak także nowe autorskie treści w asocjacjach problemowych. (…) Do niewątpliwych zalet kwantów należy to, że w sposób precyzyjny określa się kontekst problemowy (…).

„

Asocjacje:

Tworzenie kwantów wiedzy usprawnia pracę grupową oraz ułatwia zarządzanie gromadzonymi danymi – również na poziomie realizacji projektów indywidualnych. Studenci, przystępując do określonego zadania, powinni mieć dostęp do wirtualnego dysku (np. Dysk Google, Dropbox), na którym będą mogli gromadzić i przechowywać opracowane kwanty wiedzy. Wskazana procedura opisu informacji pozwala na precyzyjne wyznaczenie pola problemowego i tematycznego. Architektura kwantu zapewnia też zachowanie rzetelności naukowo-badawczej poprzez szczegółowe oznaczenie autora cytatu i jego źródła. Twórca kwantu, opisując dane zagadnienie w punkcie „Asocjacje”, twórczo przyczynia się do poszerzania zasobu wiedzy, motywując jednocześnie pozostałych użytkowników do dalszych skojarzeń i eksploracji problemu. Warto pamiętać, że wzajemne cytowanie asocjacji również powinno być opatrzone metadanymi autorskimi.

Kwant wiedzy jest cyfrową kontynuacją fiszki, tzn. kartki papieru podzielonej na cztery asymetryczne części, w których – podobnie jak w kwancie – notowało się cytat, opis bibliograficzny, problem, asocjacje i przynależność do określonego zadania. Kwantowanie wiedzy jest więc procesem zakorzenionym w refleksji humanistycznej, która segreguje i nadaje nowe znaczenia uzyskanym informacjom.

 Plik:
2016-04-01 1131_AK750608_v02_KWANTYFIKACJA_zarządzanie_procedura_wiedza

 

Literatura:
T. Wojewódzki, Standaryzacja zapisu treści jako warunek efektywnej praktyki infobrokerskiej (plik pdf), „Toruńskie Studia Bibliologiczne”, n1 1(12)/2014, s. 113-136, DOI: 10.12775/TSB.2014.008, udostępnione na prawach CC-BY-ND (1.04.2016).